Vorige week ben ik weer op pad geweest voor Stichting Earlybirds. Ik maakte een newborn lifestyle reportage van Xian. De moeder van Xian verteld haar verhaal:
De wereld op z’n kop voor een kleine twee kilo geluk.
Ik was precies 33 weken zwanger en het besef en gevoel van het onverwachte cadeau van zwanger zijn begon nu pas door te dringen. Ik genoot met volle teugen als je me weer pestte met je getrappel tegen mijn ribben en ik kon net contact met je leggen als ik een aantal keren tegen mijn buik tikte en jij terug tikte met hand of voet, zo bijzonder!
Die middag begon ik vocht te verliezen en in mijn onwetendheid bleef ik rustig met het idee de volgende ochtend de verloskundige maar even te bellen, maar toen ik die avond bij mijn broer en zijn vrouw was en het vertelde zag ik 2 lichtelijk geschrokken gezichten die me zeiden meteen de verloskundige te bellen en voor ik het wist zaten we in de auto onderweg naar de verloskundige om vervolgens meteen door te rijden naar het ziekenhuis.
in mijn onwetendheid bleef ik rustig met het idee de volgende ochtend de verloskundige maar even te bellen
Eenmaal daar 2 dagen bedrust, weeënremmers en spuiten voor de longrijping van de kleine. En na die 2 volle dagen bedrust zetten ze de weeënremmers stop en moesten we maar afwachten wat er zou gaan gebeuren. Ze hadden wel gezegd dat het wat kon gaan rommelen in de buik, wat dus ook gebeurde maar ik maakte me wederom niet druk. Tot ik in de avond maar eens ging timen aangezien er een bepaalde regelmaat in de lichte pijn kwam.
Die dag hadden mijn vriend en ik gelukkig nog net een rondleiding en uitleg gehad over de kinderafdeling en de verloskamers en hoe het allemaal in z’n werk gaat, nog niet wetende dat we er die avond al zouden liggen.
Weer een sprong in het diepe maar met zo’n bijzonder sterk kereltje stappen we vol vertrouwen de toekomst tegemoet!
Hij was inmiddels ook naar huis gegaan maar toen hij net thuis was kon hij weer terug komen want het was toch wel definitief gaande, de bevalling was begonnen!
Binnen dik 6 uurtjes is onze kleine Xian geboren, een bijzonder sterk kereltje die zichzelf vanaf het begin heeft bewezen. Zo mocht ik hem gelukkig zelf aannemen bij de geboorte en was het gelukkig mogelijk hem nog even op de borst te houden voor hij naar de kinderafdeling ging.
En de periode op de kinderafdeling maakte hij zulke grote sprongen in zijn ontwikkeling dat we nu na 20 dagen hier naar huis mogen. Weer een sprong in het diepe maar met zo’n bijzonder sterk kereltje stappen we vol vertrouwen de toekomst tegemoet!
Woensdag 7 november kwam ik fotograferen bij Xian in de Tjongerschans in Heerenveen. Een prachtig jongetje met hele grote, wakkere ogen. Geboren met 33 weken, 20 dagen oud, maar al zo sterk dat hij al naar huis mag!
Op de ochtend dat ik er was mocht hij lekker in bad. Hij vond het allemaal nog een beetje spannend. Vooral weer uit bad gehaald worden was niet helemaal naar wens. Zo konden we in ieder geval wel horen dat er genoeg pit in zit!
Na het badje kreeg hij een massage van mama. Dat vond hij heerlijk. Je kon hem meteen helemaal zien ontspannen.
Ik heb een erg gezellige en ook weer bijzondere ochtend gehad en wens jullie heel veel geluk en liefde met jullie gezinnetje!
Verder lezen?
Lees ook het verhaal van Mex.
Warme groet,
Anneke van Vleeren
Wat bijzonder mooi dit na een halfjaar terug te lezen. Nog steeds enorm dankbaar voor deze prachtig vastgelegde herinnering waarvan we de foto’s nog regelmatig bekijken. Onze volgende zoon is in aantocht en we zijn er sowieso al over uit dat we wederom een prachtige fotoshoot willen doen bij jou Anneke. Door jouw manier van werken voel je je helemaal ontspannen en heb je niet eens in de gaten dat je aanwezig bent en zeker de prachtige foto’s zijn het meer dan waard! Nogmaals dank en tot in het najaar voor de volgende 🙂 Al hopen we dan dat het niet via de stichting hoeft 😉
Hoi Carina,
Bedankt voor je mooie berichtje en van harte met je zwangerschap! Ik kijk er naar uit jullie in het najaar weer terug te zien!
Warme groet,
Anneke